Mamy w Polsce najgorszy rząd od czasu tzw. Przemiany ustrojowej. Rząd składający się w lwiej części z ludków Platformy Obywatelskiej, którzy dorwali się do koryta obiecując ludziom niestworzone rzeczy – no to ludziska ich wybrali zgodnie z regułą: „tłum czasem jest niebezpieczny – głupi jest zawsze” (cytata z Waldemara Łysiaka).
Rzecz jasna, kiedy platformersi dorwali już się do konfitur, czyli pieniędzy podatnika i ciepłych posadek dla swoich wykształciuchów ani myślą realizować jakiejkolwiek z obietnic wyborczych. Zresztą kłamstwem posługują się, co dnia bez cienia krępacji i żadnych zahamowań.
Szczególnie żenująca jest ichnia „polityka zagraniczna”, która prowadzona jest wyłącznie na kolanach i trudno oprzeć się wrażeniu, że za je sznurki pociągają jakieś siły zewnętrzne, a wrogie.
Platformersi dumnie wypinają cherlawe piersi – dzięki nam światowy kryzys bardzo łagodnie obszedł się z Polską. Jest akurat odwrotnie – kryzys faktycznie, jak dotąd, nie pokaleczył nas szczególnie, ale tylko i wyłącznie, dlatego że mamy w Polsce olbrzymią Szarą Strefę, czyli część gospodarki, na którą rządy nie mają wpływu i dzięki temu panuje tam autentyczny Wolny Rynek a temu żaden kryzys nie straszny.
Niby wszyscy o tych sprawach i sprawkach dobrze wiedzą a pomimo to PO cieszy się niesłabnącym poparciem elektoratu. Wiem, wiem – sondaże są w dużym stopniu sfałszowane przez służalcze media, ale przecież nie całkowicie.
Właściwie cały aparat państwa można już uważać za okupanta i traktować go stosownie.
Przyglądam się temu wszystkiemu i umacniam w niechęci do demokracji.