Mariusz Waszak

Sukces domagających się przemian Egipcjan i Tunezyjczyków zachęcił inne kraje Afryki Północnej do podobnych rozrób i dzisiaj mamy już zamieszki w Maroku, Algierii, Bahrajnie, Jordanii a najbardziej krwawe w Libii. Cała ta rewolta nie przygasa, ale zdaje się nabierać rozmachu. Europa i Stany Zjednoczone zdają się przyglądać całej tej ruchawce z aprobatą – przegonią miejscowych dyktatorów i królów, wprowadzą demokrację, telewizję kablową, zaczną stołować się w MacDonaldach i wszystko będzie „cacy” – będzie można dalej jeździć tam na wczasy w i wygrzewać tłuste odwłoki na ich plażach.

Sądzę, że scenariusz będzie zupełnie inny: arabowie pod słowem „wolność”‘, o którą wojują rozumieją zupełnie coś innego niż my. Demokratyczne wybory? Czemu nie? Tylko, kogo one wyłonią? Prawie na pewno islamistów, którzy wprowadzą model państwa wyznaniowego podobnego do tego, jakie jest dziś w Iranie.

Ale na tym nie koniec. Granice między państwami obecnej Afryki północnej to całkowita fikcja – linie narysowane na mapie przez ustępujących kolonizatorów – niczego nie dzielą. To właściwie jeden naród, jeden język, bardzo podobna kultura, jedna religia – niestety – islam. Zjednoczenie tych terenów w jeden organizm będzie dziecinnie proste. Zresztą ma swoją paralelę w historii – przez wieki te ziemie wchodziły w skład Imperium Osmańskiego. Może to powrócić. Powstanie arabskie super państwo – z wielkimi pokładami ropy, gazu i innych surowców; kontrolujące dzięki Kanałowi Sueskiemu znaczną część handlu światowego; całkowicie samowystarczalne – również żywnościowo. I wcale nie będą „udawać europejczyków”, żeby odzyskać wpływy z turystki – nie będą im potrzebne. Będzie to też początek końca… Izraela…

To arabskie mocarstwo będzie całkowicie nieprzewidywalne – nie sposób go mierzyć naszymi standardami.

A co wywołało rewolucje w tej części świata? Głupio powiedzieć: Internet, jego portale społecznościowe i telefony komórkowe, a więc wynalazki jak najbardziej zachodnie!

Nie wiem jak Wy, ale ja idę postarać się o podręcznik języka arabskiego….

Dziś niedziela i to nie byle, jaka tylko Niedziela Palmowa, czyli początek Wielkiego Tygodnia. Nie wszystkim jednak kojarzy się ze świętami, bo setki tysięcy ludzi udają się w nią do pracy. Nie mam tu rzecz jasna na myśli kolejarzy, pilotów, pracowników elektrowni itp.. Ci wszak muszą pracować w każde święto i przez 24 godziny na dobę.

Mam na myśli pracowników sklepów, które zwyczajowo są czynne w tzw. „złote niedziele”, czyli te wypadające przed świętami Wielkiej Nocy i Bożego Narodzenia.

To ciekawa sprawa. Nie ma (na szczęście!) źadnego przepisu, zarządzenia, który nakazywałby kupcom otwierać sklepy w ten dzień. Mało tego! Większość kupców i ich pracowników jest temu… przeciwna i uznaje, że cała sprawa nie ma sensu!

Mimo wszystko otwierają sklepy swoje sklepy w tym dniu na choćby kilka godzin. Dlaczego? Ano prawem owczego pędu i siłą bezwładu. Za PRL’u miało to jeszcze jakiś sens – nie było hipermarketów i galerii handlowych, które są i tak czynne w każdą niedzielę, a socjalistyczna gospodarka nie była w stanie zapewnić wystarczającej liczby podstawowych nawet towarów przez cały rok i pewne bardziej poszukiwane produkty „rzucano” do państwowych sklepów w przedświąteczne „niedziele handlowe” zaś czynnych od ranka do późnych godzin wieczornych w świątek, piątek i niedziele marketów nie było a pracownicy skoszarowani w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie mieli po prostu, kiedy i gdzie zrobić sobie zakupów. Dziś, na szczęście, Wolny Rynek zlikwidował te powody i otwieranie sklepów w „złote niedziele” nie ma już sensu.

Od kilku lat próbuję namówić rozmaitych handlowców na poznańskim Starym Mieście żeby skończyć z tym absurdem. Wszyscy przyznają mi całkowitą rację, ale boją się być „tymi pierwszymi” i sklepy otwierają, choć klientów w te dni jak na lekarstwo i trudno zarobić nawet na pensję pracowników i prąd. Cóż…

Mam tylko nadzieję, że żaden urzędas nie zechce tego regulować „odgurnym pszepisem”, bo nieszczęście gotowe…

Odwiedzają mnie często młodzi Mormoni – misjonarze. Mają swoją placówkę w pobliżu mojej firmy. Jestem z nimi zaprzyjaźniony i lubię ich – są to młodzi, inteligentni, schludni (biała koszula i krawat – obowiązkowe!), bardzo kulturalni ludzie. Wyłącznie biali amerykanie. No… raz jeden Niemiec się trafił.

Mormonom ich osobliwa acz chrześcijańska religia nie pozwala pić alkoholu, kawy, herbaty i używać tytoniu. Ponad to muszą płacić dziesięć procent ze swoich dochodów na rzecz wspólnoty. A do ich głównej świątyni (imponującej!) mają wstęp wyłącznie nieliczni wybrańcy.

Z kolei muzułmanie nie mogą jadać wieprzowiny, pić alkoholu i są zmuszeni poddać się idiotycznemu zabiegowi obrzezania.

Jeszcze gorzej mają ortodoksyjni żydzi – ci są zobowiązani przestrzegać „koszerności” a więc nie tylko zakazu spożywania określonych pokarmów, ale i ściśle określonych reguł przyrządzania tych, które wcinać im wolno. Ścisłe przestrzeganie „koszer” to koszmar. Żydzi również się obrzezują.

Kiedy przyglądam się temu towarzystwu myślę sobie jak dobrze być Katolikiem! Mogę jeść wszystko to, na co mam ochotę, popić tym, co lubię, nie muszę odcinać sobie czegokolwiek. W kościele mogę coś dać na tacę, ale nie muszę a do głównej świątyni katolickiej – bazyliki świętego Piotra w Rzymie mogę wejść w każdej chwili ja katolik, ale też i Mormon i żydek i muzułmanin. Katolicyzm to religia Wolności i dlatego niespotykany w historii ludzkości dobrobyt powstał właśnie na jego fundamencie.

Tym nie mniej uważam, że w celach poznawczych warto przeczytać i Księgę Mormona i Koran, ale potraktować je z przymrużeniem oka…

            Szwajcarzy wypowiedzieli się w referendum przeciwko budowie minaretów w ich kraju. Mam do tego mieszany stosunek, bo z jednej strony nie lubię, kiedy czegoś się zabrania i to bez szczególnych przyczyn zaś z drugiej strony islamu też zdecydowanie nie lubię. Myślę, że sprawę można (i należy!) rozwiązać w inny sposób. Sprawiedliwy. Otóż w takich krajach, jak np. Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty i wielu innych kościoły chrześcijańskie w ogóle nie mogą funkcjonować wobec tego każde europejskie państwo, w którym muslimy chcą sobie zbudować meczet powinno stawiać warunek – dobrze, ale pod warunkiem, że pozwolicie nam utworzyć parafię i wybudować Kościół w którymś, dowolnie przez nas wybranym państwie muzułmańskim. Nie? No to won na pustynię wielbłądy poganiać.

Zresztą zasada wzajemności powinna działać wszędzie – np. nie rozumiem, dlaczego obywatele Stanów Zjednoczonych mogą wjeżdżać do Polski bez wiz, których wymagają od nas. Wprowadźmy wizy dla Amerykanów a okaże się, że przymus wizowy dla Polaków można zlikwidować bardzo szybko – wręcz – błyskawicznie!

Zresztą zabawni ci Amerykanie – przez granicę wlewają im się hordy niepiśmiennych, niemytych Latynosów, mameluków i innych wielobarwnych obiboków a oni bronią się przed… Polakami…

Finis America!