Mariusz Waszak

Dostałem z parti WiP takie pytanie:

Na kogo powinniśmy scedować głosy pana Janusza?

Macie jasny pomysł? Chcecie się nim podzielić? Zapraszamy!

Odpowiadam na pytanie:

1. JKM, o ile mi wiadomo, bezpośrednio nie przekaże swojego poparcia żadnemu z kandydatów, ale nie będzie też namawiał do bojkotu wyborów. Dotychczas, w podobnych sytuacjach, określał taki wybór jak wybór pomiędzy „dżumą a tyfusem”. I to było słuszne. Tym razem pojawi się wybór pomiędzy „anginą i grypą” (mojego pomysłu!).

2. Sądzę, że grypę łatwiej wyleczyć domowymi, tradycyjnymi metodami i rzadziej niż angina wymaga interwencji lekarza. Wolę, więc grypę.

3. Z dwojga złego wybieram mniejsze – ergo – w drugiej turze będę głosował na Jarosława Kaczyńskiego.

4. JKM jest… nieco… trochę… klinicznie… rusofilem – podobnie jak Komor. Ja jestem Człowiekiem Zachodu (Tolkien się kłania) – nie boję się Niemców – rusków – tak! (Mój Ojciec, Babka, Dziadek i inni krewni „pasali białe niedźwiedzie”) więc coś o nich wiem!

5.O ile mi wiadomo jeden z UPR’ów ( ten  witczakowo – kocikowy), który mam w…. głębokim poważaniu, będzie namawiał do głosowania na Kaczyńskiego i ja, jako stary, uczciwy, choć już nieżywy UPióR powinienem „warknąć, burknąć” i uciec od tej swołoczy. Czyżby? Swój rozum, doświadczenie mam i zagłosuję zgodnie z tym, co mi podpowiada i żaden z UPeRów a nawet JKM, którego bardzo szanuję, który mnie wychował, wiele nauczył i którego przez lata byłem skutecznym, wręcz legendarnym,  pretorianinem nie odwiodą mnie od tego.

Tako i Wam radzę!

Zresztą! Zróbcie jak Wam rozum podpowie!

Heil! Ave!

P.S.

I pomyliłem się JKM poparł dziś Jarosława Kaczyńskiego. Czyżby mnie posłuchał…?

Mariusz Waszak

Lubię czasem pojeździć na rowerze, choć ostatnio mam ku temu mniej czasu a i z firmy wracam zwykle zbyt zmachany na takie rozrywki. Rowerowa rekreacja jest coraz łatwiejsza – nie brak już dobrych dróg dla bicykli zaś same rowery są coraz lepsze i dostępne praktycznie dla każdej kieszeni.

Niestety wśród część rowerzystów to kompletni idioci lub co gorsza … terroryści, czyli działacze rozmaitych organizacji rowerowych typu np. Sekcja Rowerzystów Miejskich, którzy wpływają na władze miast. Niestety skutecznie. Obijamy się potem o kompletnie głupkowate pomysły typu zwężenie pasów jezdni lub likwidacja bezcennych miejsc parkingowych, żeby w ich miejscu wyznaczyć „drogę rowerową”. Obijam się, co dnia o takie pomysły przy ul. Paderewskiego i Kazimierza Wielkiego w Poznaniu. Pół biedy jeżeliby rowerzyści z nich korzystali problem w tym, że nie widziałem tam nigdy żadnego. Niestety ci ekoterroryści kwiczą o więcej takich dróg i są do tego agresywni. Mam nadzieje, że władze pozostaną głuche na ich skowyty. Drogi rowerowe można i należy robić, ale w miejscach, w których nie koliduje to z normalnym ruchem.

Niestety nawet świetnie zrobione drogi rowerowe często nie rozwiązują sprawy – pomiędzy Poznaniem a Puszczykowem jest świetna droga rowerowa – gładki asfalt oddzielony od jezdni pasem zieleni zaś tam gdzie nie było na to miejsca poszerzono chodniki, wyznaczono na nich pas dla rowerów, zlikwidowano uciążliwe krawężniki. Luksus, bezpieczeństwo i wygoda! I tam pojawia się kolejna kategoria rowerzystów: idioci. Są to ludzie, którzy pomimo istnienia obok naprawdę wygodnych i bezpiecznych dróg specjalnie dla nich wybudowanych poruszają się z uporem maniaka pasem jezdni obok pędzących w kłębach spalin samochodów.  Zawsze na nich trąbię i mam nadzieję zobaczyć jak któryś z nich robi fikołka do rowu najlepiej pełnego błota – tam jego miejsce.

Jest jeszcze jedna kategoria cyklistów: zabawni tchórze. Są to dorośli mężczyźni, którzy poruszają się na swoich bicyklach mając na głowie kask, który przypomina rozpękłego karalucha. W życiu nie pokazałbym się publicznie w takim czymś na głowie!

A moim marzeniem jest wziąć rower, namiot i objechać dookoła Nową Zelandię. Może kiedyś…

Na razie powietrze takie, że siekierę można powiesić – burza będzie. Lubię burzę.

Od pewnego czasu panuje w Łodzi plaga pożarów. Nie są przypadkowe incydenty – budynki płoną według pewnego klucza – są to nieruchomości położone na atrakcyjnych inwestycyjnie terenach, wpisane na listę zabytków i w kiepskim stanie technicznym. Ich remont pod dyktando konserwatora zabytków jest całkowicie nieopłacalny, zburzyć ruder też nie wolno, bo są „zabytkowe”, sprzedać też nie sposób, bo za sypiącą się ruderę ze statusem „zabytku” można dostać nędzne grosze. Pożar jest jak najbardziej wskazany – teren zostaje oczyszczony i można wykorzystać go rozsądnie. Nie ma się, co dziwić, że zdesperowani właściciele chętnie korzystają z pomocy miejscowych meneli, którzy za litr albo dwa wódki ochoczo „pobawią się zapałkami” w takiej ruderze. To błogosławiona działalność, bo dzięki niej właściciel nieruchomości odzyskuje święte prawo dysponowania swoją własnością, którą ograniczało mu głupkowate prawo zaś społeczeństwo dostanie nowy obiekt, parking, miejsca pracy etc. Oczywiście miasto Łódź nie ma monopolu na takie rozwiązania – zdarzają się i w innych miastach. Znam takie dwa wypadki w Poznaniu i jeden w Puszczykowie. Dobry pożar pozwala też pozbyć się lokatorów, którzy czasem od lat nie płacą czynszu a pozbyć się ich legalnie nie sposób, bo chroni ich socjalistyczne „prawo”.

Podobnie jest z drzewami – na wycięcia drzewa, które sami posadziliśmy we własnym ogrodzie musimy uzyskać i opłacić zgodę stosownego urzędu w przeciwnym razie grozi nam dotkliwa grzywna. A więc ludzie radzą sobie inaczej – wiertarką robią dziurę w pniu i wlewają tam stężony środek chwastobójczy lub kwas. Drzewo po takiej „kuracji” usycha a uschnięte to już wolno usunąć. Co bardziej ostrożni podkopują drzewo i dziurę robią w korzeniu żeby śladów nie było.

Żeby było śmieszniej niedawno w Wielkopolskim Parku Narodowym przeprowadzono akcję usuwania dębów czerwonych. To drzewo – chwast. Usuwano je tysiącami. Natomiast gdyby ktoś w ogródku przylegającym do WPN wyciął sam taki sam dąb zostałby ukarany grzywną. Paranoja.

I do takich pirackich metod musimy się uciekać żeby móc korzystać ze świętego prawa własności i wolności.